10 augustus.
Ik probeer altijd mijn blog rond de 5e van de maand op papier te hebben.
Nu had ik een weekje vrij genomen en voordat ik het wist, was mijn minivakantie alweer voorbij.....Zonder blog!
Ik had een stapel boeken die ik heel graag wilde lezen en eerlijk gezegd leek mijn inspiratie ook met vakantie naar een ver oord vertrokken.
Gelukkig voor mij heb ik geen contract getekend met jullie en mocht ik van mezelf ook wel even die rust nemen. :)
Maar nu.... na een eerste fijne werkdag ben ik net terug van een wandeling met mijn jongste zoon en de 2 honden. Als ik door het bos loop verbaas ik me altijd weer wat die rust en dat groen met me doet.
Als je door de mooie ijzeren poorten het bos van Elsloo in stapt, kun je gelijk uit 2 paden kiezen. Voor mijn hond is dat het moment dat er goed en diep gesnuffeld moet worden. Hij mag dan los lopen en zijn neus verteld me meestal wel wellke route het gaat worden. Heit is een kwestie van zijn kwispelende staart volgen. :)
Hij heeft alle tijd en dat geeft mij dan weer de ruimte om goed om me heen te kijken.
Het lijkt of mijn zintuigen op scherp staan.
Ik zie heel veel kleuren groen, met af en toe een paars, geel of wit bloemetje. Ik ruik een geur die frisser is dan wasverzachter en hoor vogels die tweet, twiep of pwiep roepen. ( Blijkbaar is dat toch ook een echte taal)!?
Als het even kan ga ik op een open plek op de grond zitten. En voel het hoge gras tegen mijn benen kriebelen.
Ik adem diep in en sluit mijn ogen... Ik geniet echt van dit moment, totdat een natte neus me weer uit mijn stilte moment haalt... met zijn bruine ogen en een zwiepende staart loopt hij alvast een stuk verder het bos in...kom op! Er is hier nog zoveel meer te zien vrouwtje.
En dan bedenk ik dat hier mijn blog gewoon over moet gaan.
Over geluk- en genietmomentjes
Ik heb de afgelopen week al heel bewust gelet op deze momentjes. En elke dag een collage hiervan op facebook en instagram gedeeld. .. Over genieten, zonder dat het een hoop geld of tijd kost.
Die kleine momentjes die zoveel waard zijn. Dat ontspannen in jezelf zit en je daar niet altiijd ver voor hoeft te reizen. Of het nu aan zee is, of in het bos. Op een zonnig balkon midden in een stad. De kleine momentjes waar in je voelt dat je gedachten komen en gaan. Dat het maken van zorgen eventjes stopt... dan kom je thuis bij jezelf. Is de ratio voor een paar minuten weg en blijf je in je gevoel.
Doe je wat je veel vaker moet doen......voelen....je zintuigen gebruiken.
Zo ontstaat er ruimte in je hoofd, voor creativiteit, voor inspiratie.
En zo gebeurd het ook bij mij, dat ik ineens weet welke kant ik op wil gaan met mijn lifecoach praktijk...wat de volgende stap is...en onstaan er nieuwe plannen.
En als er op dat moment dan ook nog een wit veertje voor mijn neus op de grond dwarrelt, hou ik me met een glimlach voor..... Ik ben op de goede weg!