Ik kruip op de bank met oude fotoalbums, van mezelf als klein kind en van mijn jongens die inmiddels alweer een tijdje volwassen zijn. Ik bekijk weer, als elk jaar, de 240+ Kerstmannetjes collectie van mijn moeder.
Terwijl mijn ogen naar de kerstboom gaan en ik in de lampjes staar denk ik aan de kindjes die ik verloor tijdens de zwangerschap. Ik haal herinneringen op en denk een keer extra aan de mensen die ons inmiddels verlaten hebben.
Kerst
De tijd van Kerstmannen en kerstkransjes,
Van vrolijkheid en samenzijn.
Van straten vol lampjes en kerstbomen in huis.
Maar ook van eenzaamheid en mensen missen.
Tradities, gluhwein en pakjes onder de boom.
Eten in overvloed en voedselbank acties.
Soms van sneeuwmannen en engeltjes.
Van kaarsjes en warmte, van vluchtelingen in tenten.
2 dagen van het jaar waar de ene naar uitkijkt en de ander het liefst onder de dekens kruipt.
Kon ik maar alles samenpakken in een grote bal van liefde.
Waar iedereen er mag zijn op zijn eigen unieke manier.
Waar iedereen geduld heeft voor en met de ander. Een glimlach of een knuffel geeft als het even niet zo goed gaat.
Ik geloof erin dat als we een klein beetje tijd, aandacht, liefde, geduld aan een ander geven.... ..een klein beetje begrip voor elkaar hebben. We een wereld van verschil maken.
We geven liever dan we ontvangen blijkt uit onderzoek.
Geef een beetje van jezelf deze kerst.
LEAVE
A LITTLE
SPARKLE
WHEREVER
YOU GO.