Het lijkt een bijna onmogelijke opgave.
We worden allemaal geprogrammeerd vanaf de eerste dag dat we deze wereld binnenkomen. We leren wat wel mag en niet, wat acceptabel is en wat er van je verwacht wordt. In de eerste 7 jaren van je leven bevat je zoveel programma’s dat je eigenlijk al niet meer kan spreken van jezelf zijn.
Ouders, broers en zussen, leerkrachten, vrienden en familie, de regering, de maatschappij, tv en social-media bouwen jouw leven op.
Niets in de wereld is goed of slecht. Het is wat jij geleerd hebt van anderen. Zij hebben het etiket geplakt.
Ik geloof in non-dualiteit. We zijn allemaal energie en ook allemaal met elkaar verbonden. Door onze levenswijzen, achtergrond en de regels waar wij geacht worden ons aan te houden, vergeten we dat we verbonden zijn. We hebben allemaal een andere waarheid en dat kan behoorlijk botsen. Kijk maar eens naar het nieuws. Het ene geloof vecht en moord met het andere geloof omdat ze vasthouden aan wat zij de waarheid vinden. We vergeten soms zelfs dat we allemaal van 1 soort komen,de mensheid. Dat we allemaal bestaan uit botten, spieren, weefsels enz. We zijn allemaal hetzelfde. We geloven elk programma dat ons geleerd wordt, soms zelfs zonder daar zelf eens goed over na te denken.
We hebben regels nodig, maar de laatste tijd stoor ik me steeds meer aan de betutteling van onze maatschappij. We raken onszelf kwijt omdat we niet meer zelf mogen beslissen wat goed voor ons is en bij ons past. We worden geacht op een bepaalde manier te leven en ik merk in mijn praktijk dat veel mensen geen vaste bodem meer onder hun voeten voelen. Ze worden als het ware door een herder gedreven om met de kudde mee te gaan, terwijl ze van binnen voelen dat dit totaal niet is hoe ze willen leven.
Sterker nog, het komt steeds vaker voor, dat mensen niet eens meer weten wat ze nu eigenlijk zelf belangrijk vinden. Ik hoor steeds vaker, wie ben ik? Steeds meer jongeren raken Burn out. De reguliere zorg heeft wachtlijsten die nergens meer over gaan. Tot de tijd dat er ruimte in de agenda’s van psychologen en psychiaters is, worden pillen voorgeschreven. Soms terecht, maar ook vaak om de wachttijd zo rustig / verdoofd mogelijk door te kunnen komen. Programma’s die ingebakken zijn en als normaal worden beschouwd.
Ik ben niet tegen medicijnen, ik ben wel tegen de hoeveelheid en de snelheid waarin ze worden voorgeschreven. Pillen bestrijden, maar genezen vaak niet.
In mijn praktijk behandel ik mensen die weer zelf willen nadenken en terug willen naar de kern, het zelf zijn. Die trauma’s of angsten willen oplossen en niet verdoven. Ik behandel ook kinderen met buikpijnen, angsten, slapeloosheid en tics die ontstaan door stress. Na een klein aantal sessies lopen ze weer lachend naar buiten. Gelukkig begrijpen steeds meer artsen dat het ook op een andere manier kan, ze durven uit het programma te stappen en verder te kijken. Luisteren naar de behoefte van de mens en verwijzen dan door naar mijn praktijk of andere hulpverleners die het begrijpen.
Ik haal mensen uit hypnose! De hypnose waar we allemaal inzitten door al die programma’s van anderen die ons gevormd hebben tot wie we nu zijn.
Ik ben benieuwd beste lezer, of jij helemaal jezelf kunt zijn.