top of page
Foto van schrijverVivian Halmans

Lijk ik dus toch op mijn moeder.


lijk ik dus toch op mijn moeder.

Lijk ik dus toch op mijn moeder.

Je Vader en moeder zijn als je geluk hebt een bron van voorbeelden. Je leert er enorm veel van en neemt ook vaak bepaalde gewoontes over. Ik heb dan ook hele fijne voorbeelden gehad en nog steeds kan ik voor advies bij deze twee lieverds terecht.

Maar er zijn altijd een aantal punten waar van je denkt dat je ze absoluut niet gaat doen. Ik hoor het mezelf nog zeggen. “Dat overbezorgde van mijn moeder ga ik echt niet overnemen.” Ik laat ze fijn hun eigen weg vinden.

Ik herinner het me nog goed, ik ging naar de MAVO. Elke ochtend als ik de deur uit liep riep ik nog even naar mijn moeder. Ik ben weg hè! En net op het moment dat ik de deur dicht trok kwam er antwoord. Natuurlijk kon ik dat niet goed verstaan dus maakte ik de deur weer open en riep ik: “Wat zeg je?” Ook al wist ik van binnen wel wat ze zei, toch moest ik het nog even zeker weten. “Ben je voorzichtig” hoorde ik dan. “Ohhh jahaaa”, wat maakte mijn moeder zich toch altijd druk. Ik kon echt wel op me zelf passen hoor.

En toen, twee zonen later hield ik me nog altijd aan mijn woord. Met schrik en beven liet ik mijn kinderen de straat op met hun fietsen. Ik trotseerde mijn eigen angst en liet ze moedig los. Met nog steeds een erg bezorgde moeder naast me stonden we voor het raam te wachten tot ze weer thuis kwamen.

Alleen was ik misschien niet helemaal eerlijk tegen mezelf.

Ze zijn nu volwassenen en roepen ‘s ochtends niet meer dat ze vertrekken omdat ze vaak heel vroeg weg gaan. Maar ondertussen lig ik wakker en zeg zo stilletjes dat niemand het hoort.. “Ben je voorzichtig?” Want als ik dat niet voor mezelf uitspreek dan heb ik toch altijd weer het gevoel dat als er iets gebeurd, ik ze niet gewaarschuwd heb. Elke keer als ze de deur uitgaan zeg ik het een beetje harder en zie ik de gezichten van die twee met dezelfde blik naar mij kijken als ik vroeger ook deed. En hoor ik “Ja mam!”.

Dan lach ik en denk: “Wacht maar tot jullie straks je eigen kroost hebben”. Ik durf wel een wedje te maken wie er straks wees voorzichtig roept.

Mmm, volgens mij heb ik die zin vroeger ook gehoord.

Dank je Mams, ik snap het!

Fijne moederdag!

6 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page